Na planie przedstawiona została część miasta z przedmieściami. Najsłabiej pokazana została południowa część miasta, ponieważ autor planu zamiast terenów przedmieść zamieścił tam terytoria przygraniczne imperium Austriackiego i Rosyjskiego.
Plan nie jest datowany. Treść planu, z pewnymi wyjątkami, przedstawia zabudowę miejską z początku lat 60. XIX w. Obecność budynku Domu Inwalidów pozwala umownie datować plan nie później niż na 1863 rok.
Plan miasta jest częścią mapy topograficznej Kummersberha (N. 24) opublikowanej w latach 1855-1863 (Carl Kummerer Ritter von Kummersberg. Administrativ-Karte von den Königreichen Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogthume Krakau und den Herzogthümern Auschwitz, Zator und Bukowina in 60 Bllättern). Oprócz Lwowa wśród arkuszów mapy Kummersberga opublikowano plany Krakowa i Czerniowiec [70], s. 75.
Druk i nakład – wydawnictwo Artaria & Cо w Wiedniu. Artaria & Compagnie specjalizowała się w publikacji i sprzedaży wydawnictw o charakterze artystycznym, muzycznym i kartograficznym.
Firma założona została w Wiedniu w 1770 roku przez emigranta z Włoch, Giovanniego Artariasa. W 1775 roku siedziba firmy mieściła się pod adresem Kohlmarkt 9 w Wiedniu [28] s. 30-31.
W 1920 roku Oddział Map wydawnictwa Artaria wszedł w skład firmy kartograficznej "Kartographische Anstalt G. Freytag & Berndt". W 1944 roku nazwę firmy zmieniono na "Freytag-Berndt u Artaria KG". Istnieje do dziś.
Charakterystyka mapy:
Nieścisłości występujące na mapie:
Autor: Serhij Tereszczenko
Tłumaczenie: Anna Wylegała
Plan przedstawia przestrzeń miejską początku lat 60 XIX w. Wśród najważniejszych zmian urbanistycznych z połowy lat 50. można wyróżnić budowę Cytadeli (1852-54), budowę dworca kolejowego i połączenia kolejowego Lwowa z Krakowem (1861), budowę Domu Inwalidów i urządzenie wokół parku (1855-63). Liczba mieszkańców miasta w roku 1863 wynosiła 76 398 osób. W 1857 roku liczba mieszkańców Lwowa przekroczyła granicę 70 tys. [20], s. 14.
W 1855 roku w mieście znajdowało się 2 734 budynków. Od końca lat 40. miasto intensywnie się rozbudowywało, zwiększała się liczba pięter budynków i były one przebudowywane. Od 1851 roku do końca lat 60. zaobserwować można było spowolnienie budownictwa. [20], s. 31.
Autor: Serhij Tereszczenko
Tłumaczenie: Anna Wylegała
Toponimika mapy:
Toponimika obejmuje 231 obiekt. Wszystkie nazwy naniesione zostały bezpośrednio na plan obok obiektów.
Oznaczenia umowne: